De Pyrrhura

Dit artikel is met toestemming van de auteur (JiDaJa) geplaatst. Meer artikelen van JiDaJa vind je HIER.

Soorten pyrrhura's

Er zijn heel veel soorten pyrrhura's en daar zijn dan ook nog vaak weer ondersoorten van. Ik ga ze niet allemaal opnoemen, want een deel zien we niet eens in Nederland doordat ze nooit geimporteerd zijn.

Enkele soorten zijn: pyrrhura frontalis, pyrrhura molinae, pyrrhura rupicola, pyrrhura melanura, pyrrhura cruentata, pyrrhura picta picta en als laatste de pyrrhura die ik heb: pyrrhura rodocephala.



Een tamme man of pop?

Het kan allebei. Ik weet niet of het echt wezenlijk verschil uitmaakt of je een man of pop thuis hebt. Door middel van dna onderzoek weet je ook pas welk geslacht je hebt. Uiterlijk is het niet zomaar te zien.

Zijn pyrrhura's makkelijk tam te krijgen?

Ja! Zowel handopfok als een net zelfstandige vogel is redelijk makkelijk tam te krijgen. Met wat geduld en aandacht komt dat helemaal in orde. Wel consequent blijven, want die van mij was bijvoorbeeld een eigenwijze die overal op af stuift en vaak geen 'nee' wil horen.

Het karakter van de pyrrhura

Over het algemeen komen de karakters van alle soorten wel overeen naar wat ik zo gelezen heb. Mijn Tygo was in elk geval een vrolijk diertje maar wel met temperament. Hij ging van hot naar her en weer terug zo af en toe. Zeker als de andere vogels er ook uit waren. Hij haalde ook wel eens rottigheid uit, dus opletten moest ik altijd bij hem. Verder zat hij ook wel heel graag bij me. Hij plukte aan mijn haar, gaf kusjes, wandelde van de ene naar de andere schouder enzovoort.

Het zijn wel enorme aandachtvragertjes.

Elke keer als Tygo mij maar zag bewegen dan zat hij alweer klaar om aandacht te trekken. De ene keer maakte hij wat geluid erbij, de andere keer zat hij zenuwachtig te doen op een stok... maar altijd vooraan de kooi zodat hij goed te zien was.

Op zich kunnen ze zich wel zelf goed vermaken. Zolang ik niet keek was er niets aan de hand en speelde meneer met alles wat los en vast zat. Tygo vond vooral dingen met touw eraan geweldig! Alles was dan ook regelmatig aan vervanging toe omdat het helemaal kaal geknaagd werd. Ook speeltjes met belletjes of iets dat beweegt waren leuk. Hij was er vaak maar wat druk mee.



Het eten van de pyrrhura

'Wat eten ze niet?' is misschien wel een goede vraag. Tygo in elk geval alles wat ik hem voorschotelde.

Ik gaf Tygo altijd groot parkietenvoer als basis. Dit bevat allerlei kleine zaden en ook zonnebloempitten. Daarnaast kreeg hij regelmatig eivoer. Fruit en groente at hij heel graag; banaan, appel, druif, kiwi enz. Met het kalkblok in zijn kooi deed hij niets en grit strooide hij rond, ik denk niet dat hij er ooit echt wat van binnen heeft gekregen. Zo af en toe kreeg hij een streng trosgierst, daar was hij echt gek op. Ook een snoepstengel eens in de zoveel tijd lustte hij graag. Noten vond hij ook lekker, vooral walnoot.

LET OP!: het is belangrijk om het basisvoer te halen bij een dierenspeciaalzaak met veel omzet. Op die manier weet je dat het voer vrij vers is (het wordt vaak aangevuld). Oud voer verliest zijn voedingswaarde en zal ook minder lekker zijn voor je vogel.

Geef je noten, let er dan ook op dat ze vers zijn. Pinda's uit dop bevatten nog wel eens schimmels en dat kan erg gevaarlijk zijn!

Avocado en chocola zijn giftig voor vogels, geef dit dus nooit!

Fruit zoals manderijn of sinaasappel niet te vaak geven en niet in grote porties. Het bevat een stof waarvan vogels niet teveel moeten hebben.

Water dien je in elk geval elke dag te verversen. Met warm weer is het aan te raden om dit wat vaker te doen.

Kunnen pyrrhura's praten?

Ja, ze kunnen praten, maar dit is wel beperkt. Verwacht niet teveel. Tygo 'zei' wel wat maar echt goed te verstaan was het niet en veel al helemaal niet. Hij brabbelde meer.

Kunnen pyrrhura's overweg met andere vogels?

Ik denk dat dat per individu verschilt. Tygo maakte hier altijd ruzie met de rest. Het was echt een klein tirannetje dat recht op zijn doel af ging. Hij pakte de middelgrote papegaaien hier zo bij de strot als het moest. Gelukkig vochten ze wel terug en kwam het nooit tot bloedvergieten, dus samen eruit kon wel. Ik lette altijd wel op en haalde ze zonodig uit elkaar.

Kunnen pyrrhura's overweg met andere dieren?

Ook hier kan ik geen zeker antwoord op geven. Ik had hier zelf nog een konijn rondlopen en dat ging best goed. Diddle (konijn) en Tygo waren wel vriendjes. Tygo trok soms wel te hard aan haar, maar dan zette Diddle hem wel op zijn plaats.
Alleen laten met elkaar heb ik nooit gedaan... je weet nooit.

Als je twee pyrrhura's hebt, worden ze dan minder tam voor de mens?

Die kans is wel groot ja. Dit geldt voor de meeste vogels. Wil je er toch twee dan scheelt het als je ze in aparte kooien hebt. Wil je ze toch samen in één kooi, dan zal je één op één aandacht moeten blijven geven. De kans is dat het grootst dat ze allebei (redelijk) tam blijven.



Een bijtende pyrrhura, wat doe ik daaraan?

Meestal bijten pyrrhura's niet meer als ze tam zijn. Het kan echter wel voorkomen natuurlijk. Bedenk eerst of er een aanwijsbare reden is. Jje maakt een onverwachte beweging bijvoorbeeld. Is er geen aanwijsbare reden? Straf je pyrrhura door hem in de kooi te zetten als hij bijt en er de eerst komende uren geen aandacht aan te schenken. Ga niet schreeuwen, geef de vogel geen tik. Dit maakt alleen maar dat het erger wordt.

Wat je ook nog kan proberen is het vastpakken van de bovenkant van de snavel. Houdt deze stevig vast zodat de pyrrhura geen kant op kan. Niet te stevig natuurlijk. Helpt dit niet, dan alsnog de kooi in en negeren.

Blijft het bijten doorgaan? Ga eens na hoe het kan dat je pyrrhura ineens zo bijt. Zijn er veranderingen geweest van omgeving? Is de pyrrhura wel gezond? Enzovoort.

Moet de toekomstige eigenaar zelf de handvoeding geven?

Nee dit hoeft niet. Als je er zelf geen ervaring mee hebt, doe het dan juist niet want het risico bestaat dat je het verkeerd doet waardoor de pyrrhura doodgaat! Door het geven van handvoeding, door wie dan ook, went de pyrrhura aan de mens. Het echte tam worden begint pas als de pyrrhura zelfstandig is.

Natuurlijk is het wel heel leuk om zelf de handvoeding te geven (dan wen jij ook al aan de pyrrhura) en de meeste kwekers zullen je ook best willen uitleggen hoe je het moet doen.

Zijn pyrrhura's erg luidruchtig?

Dit is altijd een lastige vraag omdat de één sneller iets luidruchtig vindt als de ander. Pyrrhura's zijn in elk geval niet de luidruchtigste vogels. Veel papegaaiensoorten maken veel meer kabaal.

Ik vind het erg meevallen. Tygo kon best wel een enorme keel opzetten, maar dat is vaak maar heel even en hooguit een paar keer per dag. De rest van de tijd is hij nagenoeg stil.

De kooi van een pyrrhura

Een kooi kan nooit groot genoeg zijn, wel te klein. Let erop bij het aanschaffen van een kooi dat de pyrrhura er redelijk vrij in kan bewegen en ook zijn vleugels kan uitslaan.

Zet een kooi niet op de tocht of op een plek waar de zon fel op schijnt. Het beste is een rustige plek waar de pyrrhura jou nog wel eens ziet, maar waar niet steeds "gedoe" is.