De Bandvink is het meest verwant aan de Roodkop amadine (A. erythrocephala). Beide soorten zijn familie van de Afrikaanse prachtvinken en onderscheiden zich duidelijk door de vrij zware snavel.
Er bestaat wat onenigheid tussen de Duitse en de Engelse literatuur over de hoeveelheid ondersoorten van de Bandvink.
De Duitse literatuur praat over vijf ondersoorten, terwijl de Engelse er twee erkent, met de opmerking dat er veel geografische variatie is. Ik zal het Engelse systeem aanhouden en de twee ondersoorten,
A. f. alexanderi en A. f. meridonalis, beschrijven.

Beschrijving nominaatvorm (Amadina fasciata fasciata)
Man: 12 cm. Bovendelen warm zandbruin met zwartachtige streeptekening, Gezicht crème, borst warm zandbruin overgaand in een schubtekening op de bovenbuik. Onder de schubtekening kastanjebruin, onderbuik wit. Wangen en keel rood, aan de achterkant afgezet met een zwartachtige omlijning, snavel en poten vleeskleurig.
Pop: als man, maar mist de rode kopvlek en kastanjebruine buikvlek. Wangen en keel zandkleur.

Beschrijving ondersoorten
Amadina fasciata alexanderi
Veel killer van kleur dan de nominaatvorm, koud zandbruin i.p.v. warm zandbruin, borst veel zwaarder getekend, kastanjebruine vlek kleiner.
Amadina fasciata meridonalis
Killer van kleur dan nominaatvorm, warmer dan A. f. alexanderi, keelband met wit afgetekend.

Geluid
De Bandvink brengt een musachtig getsjirp voort. De zang is een laag snorrend, zoemend en brommend geluid.

Verspreidingsgebied
De Bandvink komt in een groot gedeelte van Afrika voor.
De nominaatvorm komt voor van west Afrika tot oost Afrika, van Senegal en Gambia tot zuidoost Soedan en noordwest Kenia.
De ondersoort A. f. alexanderi komt voor in zuid en west Eritrea, Ethiopië, Somalië, Kenia en Tanzania. De tweede ondersoort,
A. f. meridonalis, komt voor in zuidelijk Afrika, Mozambique, Zimbabwe en Botswana.

 Biotoop
Aan de kleur van de Bandvink is al te zien dat het een vogel is die zich graag ophoudt in de drogere gebieden. Meestal bevinden ze zich op hoogtes onder de 1500 meter, soms ook wel tot 2100 meter. Voedsel wordt gezocht op de grond. De Bandvink is in zijn natuurlijke omgeving niet echt zeldzaam te noemen.

Gedrag
In de natuur worden Bandvinken vaak gezien in groepen van verschillende grootte, soms ook per koppel. De paarband is erg sterk.
Buiten het broedseizoen worden ze vaak gezien in het gezelschap van wevers, in het zuidelijke verspreidingsgebied met Roodkop amadines. De Bandvink, en ook de Roodkop amadine, springt niet alleen over de grond, maar kan ook lopen en rennen.

Voedsel
In de natuur bestaat het voedsel uit een verzameling van graszaden en ook wel termieten. Het voedsel wordt op de grond gezocht.
In de volière zijn het makkelijke eters die goed te houden zijn met een goed zaadmengsel, eivoer en wat insecten.

Ten slotte
Hoewel de Bandvink op het eerste gezicht niet tot de meest kleurrijke vogels behoort, is het een mooie en interessante vogel, die het zeker waard is meer gekweekt te worden.
Mutaties zijn er ook al bekend, de geelband, de witte, de bruine en de opaal.

Geraadpleegde literatuur
Das Prachtfinkenbuch - Horst Bielfeld
Finches & Sparrows - P. Clement, A. Harris & J. Davis
Estrildid Finches of the World - Derek Goodwin

Opaal mutant

Mijn kweek met de Bandvink
Allereerst vind ik het jammer dat deze vogel zo ondergewaardeerd wordt door kwekers en ook door de keurmeesters, met als veelvuldige opmerking: het is maar een simpel en goedkoop vogeltje. Althans voor de importstop was dit ook zo, inmiddels is de prijs behoorlijk omhoog geschoten. Was de Bandvink goedkoop, simpel zeker niet. Probeer maar eens een goede man of pop te kweken van 91 punten of meer.

Eind november gaan de kweekvogels in de broedkooien van 60 x 40 waar ik ook Zebravinken  in kweek. Zelf broed ik met 6 koppels. Tevens zet ik de koppels Meeuwen op omdat ik het jammer vind als de Bandvinken wel de eieren uitbroeden maar de jongen opeens dood laten gaan of ze uit het nest gooien. Daarnaast kweek ik met enkele mutanten (opaal zie foto), en deze wil ik graag op stok zien te krijgen. Ik probeer wel om zoveel mogelijk natuurbroed te doen bij de Bandvinken. Het kweekkoppel Bandvinken komt dus in de broedkooi met op de bodem een laag houtsnippers. In het ene voerbakje een goed tropenmengsel en in het andere eivoer zodat er genoeg voer aanwezig is. Tevens geef ik ze een drinkfontein en een bakje met grit. Nu mogen ze 1 à 2 weken aan elkaar wennen voordat ik het nestkastje aan de voorzijde van de broedkooi hang. Dit is een plastic nestkastje van de kanaries dat ik aan de achterzijde dicht heb gemaakt met een stukje plastic lamel. Dit doe ik omdat ik gemerkt heb dat de bandvink toch liever in een dicht broednest zit dan in een open. Dit heb ik uit mijn eigen ervaring maar misschien zijn er toch kwekers die liever met een open nestkastje broeden. In de kom doe ik fijn geknipte tabakstelen tegen de luizen en daar bovenop een kokosnestje. Ik hang aan de voorzijde een ruifje voor de kokosvezel die ik 1 maal door midden knip. Hier maken ze een nest van dat het hele nestkastje in beslag neemt maar ik heb ook kweekvogels die rechtstreeks in het kokosnestje hun eieren leggen. Zo zie je maar dat iedere vogel zijn eigen voorkeur heeft. Na enkele dagen zie je dat er een nestje wordt gemaakt en enkele dagen erna ligt het eerste witte eitje in het nestje. Als er 4 tot 5 eitjes gelegd zijn, begint het popje met broeden en wordt afgewisseld door de man. Dit duurt ongeveer 12 dagen en dan worden de jongen geboren. Als de jongen geboren zijn, zijn deze pikzwart met witte dons erop en binnen in de snavel zitten witte stippen. Wanneer de jongen uitgekomen zijn geef ik de oudervogels een volle bak met eivoer en een volle bak tropenvoer omdat ik vogels heb die hun jongen alleen maar eivoer of alleen maar tropenvoer geven. Ik laat de jongen gewoon bij hun ouders liggen maar als ik merk dat ze de jongen eruit gaan gooien is het tijd om ze onder de meeuwen te leggen. Dit gebeurt pas als het echt niet anders kan. Als ze 7 tot 8 dagen oud zijn ring ik de jonge vogels met 2.5 mm ringen, dit doe ik op het oog want het kan ook met 6 of 9 dagen. Ik voer wel dagelijks nestcontrole uit zodat ik kan zien of de vogels goed groeien en of ze niet door de oudervogels in de steek worden gelaten. Als de jonge vogels zover zijn dat ze uitvliegen begint de pop opnieuw te leggen. De jongen geef ik op de bodem een bordje met eivoer. Als ze zelfstandig eten gaan ze in een vlucht met andere jonge tropen Dit was mijn kweekverslag over de Bandvink, over hoe ik het doe, maar dat wil niet zeggen dat dit de juiste en de beste manier is. Ieder doet het toch op zijn eigen manier wat ook zeker goed zal zijn.